UBL_Ms758_228v.txt

manus est conpassiua omuibꝰ membͥs corꝑis unde
dicit quidam sapiens. ubi dolor ibi manũs. sic is
ti sancti apostoli ualde conpatiebantur membris
eccłie. Nam dicitur Eccłiastici .Viiͦi. Isti sunt duo. vi
ri misericordie O quam misericors fuit beatus pau
lus vnde legitur Corinthꝰ. Quis infirmatur ⁊ ego
non infirmor ͭDic exemplũ de illo qui volebat se
suspendere O quã misericors fuit beatus petrꝰ. sic̃
legitur Actuũ .iijͦ. quando infirmo ⁊ claudo petenti
ab eo elemosinã dixit argentũ ⁊ aurꝵ nõ est michi.
quod autem habeo hoc tibi do In noĩe jħu xp̃i na
zareni surge ⁊ ambula in pace. id quod habuit li
benter dedit ⁊ si maiora habuiss dediss Nam alij
principes faciũt ianitores suos in misericordes ⁊
atroces ita ut pauꝑes nõ intromitt̾ant dñs au
tem pijssimũ ⁊ dulcissimũ petrũ  fecit ianitorẽ.
in cuiꝰ misericordie signũ depingitur ut m̃icors
ianitor .portans claues in suis manib quasi di
ceret Venite ad me pauꝑes ⁊ diuites paratus e
nim sum omnibꝰ apperire Et hoc est qd̾ dici luce.
pulsate ⁊ apperietur vobis Tertio manus est ual
de utilis ad seminandũ. vnde dicit sałon. Mane se
mina semen tuũ ⁊ uesꝑe nõ cess manus tua O qmͣ
felices fuerũt manꝰ iste. multa bona seminauerũt.
P̃s. In omnẽ terram exiuit sonus eoꝵ ⁊ cet̾a: ¶
Secũdo elegit istos sanctos apłos tamquam duas
candelas lucidissimas: quib cõuenienter dicitur ĩ
ewangłio mathei Vos estis lux mũdi Et quia talẽ
⁊ tantum regem nõ decet habere paruũ lumen. ideo
dicitur Genesis iͦ. fecit deus duo magna luminaria ⁊ c̾.
ut ait bt̃us gregoriuꝰ quoꝵ doctrina fulget ecclesia ut
sol ⁊ luna O qmͣ ardenter ⁊ studiose bt̃us petrꝰ illumi