data/Arras-861/058r.txt

⁊ alio aliũ de tnͣseũt pessimũ genus hoꝵ
hoĩm uidebatur qui u̾ba gestarẽt:Sũt
quidã qui uitia gestãt. hor smo mltũ
nocet. Na si statim ñ pfcit.semina in
aĩ o relinquit.sequitur q nos etia cũ
ab ul̾ discessimꝰ: resurreftuꝵ postea ma
lum. Quẽadmod̾ qui audierint sĩpho
niã ferũt secũ maurib modulatõem.
illa ad dulcedinẽ cantũ q cogitatões
ĩpedit. nec ad seria patitur intendi. sic
adulatoꝵ ⁊ pͣua laudantiũ s̾mo diutiꝰ
heret. ꝙͣ. auditur.nec facile e̾ aĩo dulcem
sonũ excute̾.ꝓsequitur ⁊ durat ⁊ ex int̾
uallo recurrit. Ido̾ claudende sũt aures
malis uocib : ⁊ quidẽ primis.Nã cũ ini
tiũ fecerũt admisse sũt:plus audent.
Inde ad hec ꝑuenitur u̾ba uirtꝰ ⁊ ph̾ia.
⁊ iusticia u̾boꝵ inaniũ crepitꝰ e̾.una fe
licitas e̾ bene uite face̾. ẽe libe̾. fruj prĩ
monio . hoc e̾ uiu̾e.hoc e̾ se mortale memi
nisse. fluunt dies. irreꝑabil̾ uita decur
rit dubitamꝰ qd̾ uiuat sapere. ⁊ etati
ñ semꝑ uoluptates recepture ĩt̾im dũ
potes dũ poscit ingere frugalitatẽ mor
tem precurre quicꝙͥ. habes illa ablatura
e̾ iã sibi. Ñ amicã habes: ñ pueꝵ qui
amice moueat ĩuidiã. Cotidie sobrius
prodis. Sic cenas tãqmͣ ephim̾idem pr̃i
ad ꝓbaturus. Ñ e̾ istud diu uiu̾e: s ali
ene uite int̾eẽ.Qnͣta dem̃tia e̾ heredis
sui res ꝓcurare.⁊ sibi negare oĩa ut sibi
ex amico ĩĩmicũ faciat magna h̾editas
Plus enĩ gaudebit tua morte: quo plus
acceꝑit. Istos tristes ⁊ suꝑciliosos alie
uite censores sue hostes. publicos peda
.cxxij.
gogos absit nefec̾is nec dubitau̾is bonã
uitã ꝙͣ oppinionẽ bonã malle. hec uoces
ñ alit̾ fugiende ꝙͣ ille qͣs ulixes nisi alli
gatus p̾ter uehi uoluit.Idem si possũt
abducũt a prĩa. aparentib ab amicis.
a uirtutib ⁊ in turpẽ uitã miserãq il
ludũt. Qnͣto satiꝰ e̾ rectũ sequi limitem.
⁊ eo se ꝑduce̾. ut ea demũ tibi sint ioꝯda
q̃ honesta: Qd̾ assequi pot̾imus si fec̾imꝰ
duo eẽ gña reꝵ: q̃ nos aut ĩuitent aut
fugient.Inuitãt ut diuiti e uoluptates.
forma ambitõ. cet̾aq blanda ⁊ arridẽtia.
fugat labor. mors. dolor. ignominia. ui
ctus astrictior. Debemꝰ itaq ex̾ceri. ne
hec timeamꝰ ne illa cupiamꝰ. In ꝯtͣrium
pugnemꝰ. ⁊ ab inuitãtib recedamus
adu̾sus petentia ꝯcitemur. Ñ uides ꝙͣ
diu̾sus sit.descendentiũ habitꝰ ⁊ ascendẽ
tiũ. Qui ꝑꝓnum eũt:resupinãt corꝑa
qui ĩ arduũ ĩꝯbũt. Nã si descendas põdͤꝰ
suũ in piorẽ ꝑtem dare. s ascendas
retro abduc̾e:cũ uitio lucili ꝯsentire e̾.
In uoluptates descenditur ĩ asꝑa ⁊ du
ra subeundũ est. Hic ĩpellamꝰ corpora.
illic refrenemꝰ. Hoc ñc estimas dice̾ eos.
tm̃ ꝑnitiosos ẽe aurib nr̃is qui uo
luptatẽ laudãt. qui dolores metꝰ.ꝑ se
formidabiles res incutiũt.Illos quoq
noc̾e nob̾ existimo qui nos sub specie
stoice hortantur ad uitia.hoc enĩ iactãt
solũ sapientẽ ⁊ doctũ eẽ amatorẽ. Sobꝰ
apte ad hãc artem eq̃ collibendi ⁊ ꝯui
uendi sapiẽs e̾ ꝑitissimus.Queramus
ad qmͣusq etatẽ iuuenes amandi sint
hoc grece ꝯsuetudine data sin. nos ad